Op de 16e, m`n verjaardag, kwam ik weer terug in Pune, de grote stad waar ik de eerste maand verbleef. De vieze lucht en drukte van Pune voelt vertrouwd. Neha, Sandeep, nog een cs-er en ik gingen uiteten om o.a. m`n verjaardag te vieren. Ik kreef zelfs een chocoladetaart met m`n naam erop! Volgens Indiaas gebruik, deed Neha het eerste hapje in m`n mond. Mmm!
De volgende dag zou ik in de trein stappen voor een 24-uur durende reis naar het noorden. Nu ik een beetje vertrouwd was geraakt met delen van Zuid India, hier wat contacten heb en vanwege m`n verjaardag wat meer contact had gehad met het thuisfront, voelde ik voor het eerst echt een gevoel van 'home-sickness' opkomen. Hoewel... niet per se "home", maar vooral behoefte om met vrienden te kletsen die ik langer dan vandaag ken. Met een traan Neha gedag gezegd; op naar het onbekende Noorden! Ik liet al het gedring op het station een beetje dof over me heenkomen, en een meisje boodt me vanzelf hulp aan (vertelde me waar me trein was) en alles ging evengoed...Mijn eerste bestemming was Pushkar, een voor Hindoes heilig dorpje omringt met zandduinen. De volgende dag bleken er 100 ideeen in het verrukkelijke ontbijt te zitten. Ontmoette inspirerende mensen, wandelde samen met een Canadees meisje een berg op vanwaar we een mooi uitzicht hadden en we proefden de locale (mierzoete!) specialiteit. Ook een Indier van `n jaar of 50 ontmoet die zich bezig houdt met human&international development, ecovillages, en toevallig ook meditatie en creative textwriting doet...dat leverde discussie over de watervoorziening van Rajastan e.d. en tips op.
Ik vlieg nu even door de tijd, via een toffe Couchsurf ervaring in een andere stad, naar het niet-toeristische Osyan. " t Is al laat, maar ik wil toch even schrijven. Het is alsof ik in `n andere wereld ben beland. In een wereld met tulbanden, opschepperij over bruidsschatten, kamelen en pauwen in de woestijn, vrouwen die hun gezicht moeten bedekken en een grote rol voor families." Toen ik in de ochtend met wat dorpelingen op de trap van een verlaten tempel zat te kletsen en naar de pauwen in `t zand zat te kijken, kwam er een jongeman aan die me een kamelensafari wilde aansmeren. Hij zag mijn notitieboekje met allerlei kaartjes en reisinfo en dacht daardoor dat ik voor de LonelyPlanet werkte! (voor de hostels betekent in de LP staan, klanten). Hihi, dat was wel grappig.
Hoewel ik de eigenaar van t guesthouse (ofwel kamer in het familiehuis) waar ik verbleef voor geen meter vertrouwde, was zijn familie wel vriendelijk. Een van de vrouwen liet me een sari uitproberen. Een sari is een 5 of 6 meter lange doek, in alle denkbare kleuren, die de meeste Indiase vrouwen dragen.
Astok, een van de pasgetrouwde zonen, en ik gingen s avonds op pad. Hij liet me hun boerderij (vanaf het dak zagen we meer sterren, dan het aantal haren dat we op ons hoofd hebben!) en Astok liet de foto`s van zijn bruiloft zien (die 3 dagen heeft geduurd!). Onze werelden zijn zo verschillend, maar t was leuk om uren te kletsen...
In de buurt van het dorp leven Bishnois in de woestijn, in hutten gemaakt van zand en koeienstront. Heel 'basic', maar de meesten zijn niet arm. Ze hebben 29 regels volgens welke ze leven, waarvan er 6 zijn voor milieubescherming. Hoewel we geen woord dezelfde taal spraken als ik, waren de ontmoetingen erg warm. Toen ze vroegen of ik wilde blijven overnachten, wilde ik t liefst "Ja" zeggen, als t niet zo onpraktisch was... Als ik er nog eens kom doe ik t zeker.
Inmiddels ben ik van de 30 graden en felle zon in de staat Rajasthan naar Punjab gegaan. M`n vingers bevriezen bijna, en het is erg mistig! Brrrr! De stad ligt op 200 km van Pakistan, staat bekend om de productie van fietsen, wollen/katoenen kleding en onderdelen voor auto`s. Ik houd hier even rust, want ik heb zoveel gereist afgelopen weken, en het is gezellig. Op straat vallen me de vele kleuren tulbanden op die mannen dragen (vnl Sikhs). In de verte hoor ik het geschreeuw van kinderen die eten krijgen in de Gurdwara, de Sikh tempel tegenover dit huis. Heb niks van Kerst gemerkt, op een telefoontje uit Nederland na :P. Hotels die normaal met oud&nieuw vuurwerk afsteken, doen dat dit jaar niet uit medeleven met de 'Mumbai Attacks' vorige maand. Verder eten mensen vaak gezamelijk en dat is het. Ze hebben hier andere feestdagen die ze grootser vieren zoals Diwali (lichtjesfeest) en het feest van de Kleuren (daar kijk ik naar uit, je mag elkaar dan met verf besmeren ;))
Bij elke zin die ik hier schrijf komen er nog 5 dingen in m`n op die ik ook wel kan vertellen.. maar goed, ik laat het nu hier even bij. Mocht je dit nog lezen voor de 1e, dan wens ik je alvast een fijne jaarwisseling!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten