Ethiopie bestaat niet zonder... INJERA

Vanmiddag genoot ik van een laatste lunch met de chauffeur Abeba. De man heeft ons afgelopen weken zoveel kilometers rondgereden. Ik zie hem als een wijze oude man, altijd beheersd en ontzettend vriendelijk naar iedereen, van een bediende tot een hoge pief. Hij kan nauwelijks Engels en ik geen Aramic, dus we communiseren meestal met een paar woorden. Hij had wel door dat ik "shiro", een van de traditionele veganistische maaltijden erg lekker vind. Dat gingen we dus nog eens eten! Was erg lekker. En we aten echt op z`n Ethiopisch.

Je eet met z`n allen van een bord. Een groot bord wordt op tafel gezet, met bijvoorbeeld vier mensen erom heen (met hoeveel je bent gekomen). Het liefst zitten ze aan een laag tafeltje op lage krukjes. Jong, oud, modern, traditioneel, het gebeurt overal. Je eet ook allemaal met je handen, dus die ga je wel eerst even wassen. Nou eigenlijk eet je alleen met je rechterhand, de linker is voor de andere dagelijkse dingen ;). Je scheurt een stuk injera (pannenkoek van teff) af en pakt daarmee wat saus, vlees of (schaars!) groente. Als teken van vriendschap kan je soms een hapje eten bij iemand anders in de mond doen. Maar let op ! Dat moet je niet maar een keer doen, dat is te vrijblijvend. Nee altijd twee maal, dat laat zien dat het echt vriendschap is! Bij de traditionele injera-maaltijd wordt vaak een groene peper gelegd. Die heb ik tot nu toe altijd laten liggen, de rest is me vaak al pittig genoeg. Gelukkig kan ik dat gerust doen als vrouw. Voor mannen geldt echter dat ze die wel op moeten eten, anders worden ze gezien als zwak of meisjesachtig :P

Oja, op woensdag en vrijdag wordt hier meestal gevast. Dat betekent dat er veganistisch wordt gegeten en in veel restaurants ook geen vlees is te krijgen. Handig voor mij ;)

Mmm... bedenk me dat ik hier nog wel een opmerking bij moet plaatsen. Ben onderweg drie maal plekken tegengekomen waar voedselhulp werd gegeven. Dat heeft wel indruk op me gemaakt. En uit de interviews van mensen in het zuiden bleek dat veel mensen zich maar een maaltijd per dag kunnen veroorloven. Dat was dan melk met suiker en maispap. Nu was het nog wel 'milk-period' in het zuiden. Dat betekent dat er melk was. De koeien geven namelijk niet hele jaar door melk.
Dus tja, helaas geldt het niet voor iedereen...

Groetjes!
Dusta
(mijn Ethiopische naam ;)