Jippie, toestemming om als "researcher" twee dagen de bergen in te trekken. O, nee voor de Nepalezen waren dit geen bergen maar slechts heuvels :) Bergen zijn eerder tussen de 2500 en 8000 meter hoog ;) Hoewel ik twee dagen lang met 5 mannen optrok, voelde ik me -in tegenstelling tot ontmoetingen met veel andere mannen- best op m`n gemak, hun behulpzaamheid, humor en attentheid was erg fijn (alvast mineraalwater voor mij vragen bijvoorbeeld). Wel had ik het gevoel dat ik de juiste manier van bedanken niet gebruikte, want degene die het geregeld had bleef maar vragen om bedankjes, waardoor ik me een beetje vreemd voelde. Het viel me op dat als ze een vriend tegenkwamen en hem aan me voorstelden ze altijd een paar goede eigenschappen/prestaties van hem noemden. Dat vond ik wel mooi! Ik besloot die taktiek ook toe te passen :P dus niet persoon X zelf bedanken, maar juist tegen zijn vrienden zeggen waar persoon X bij was, hoe vriendelijk X voor me was geweest... Weet weinig over de Nepalese cultuur wat dit betreft, maar t leek te werken :P De sfeer kwam er steeds meer in, opluchting toen de brandstofproblemen (gebrek aan brandstof... via via via, op de zwarte markt een litertje regelen, voor even konden we voort) waren opgelost en een ticket naar Kathmandu voor mij geregeld was, zodat ik wist dat ik over een paar dagen weer verder kon. Het wat heerlijk om alweer bij een gezinnetje langs de motorweg lekkere rijstepap of chai te drinken... en ondertussen t mooie uitzicht met mooie bomen.... :D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten