In hetzelfde dorpje als waar ik vorige keer over schreef voelde ik me uiteindelijk wat meer op me gemak en raakte op straat aan de praat met allerlei mensen. Er is een Engelstalige school, waardoor sommige kinderen Engels konden en dat ook graag oefenden. Op een gegeven moment werd ik uitgenodigd bij een gezin (incl. grootvader) in een klein huisje (1 kamer). Circumfera (een zoet papje), chai, rijst met saus... ze haalden alle gastvrijheid uit de kast! Super aardig.
Toen ze maar bleven vragen of ik echt geen cola wilde (elke westerling drinkt toch cola?!) zei ik uiteindelijk maar ja en gingen ze cola voor me kopen! Ondertussen stroomden er nog meer mensen toe naar de kleine ruimte en keken daarna hoe ik cola dronk. Voelde echt bizar. Ze wilden ook vanalles weten (de kids dienden als tolk voor de ouders), daarbij schaamden ze zich niet snel. Natuurlijk of ik getrouwd ben en bijv. of westerlingen inderdaad niet van met nep-juwelen versierde kleding houden. Later toen de belangrijkste vragen gesteld werden, probeerden ze me wat Hindi te leren, lieten schoolboeken zien praatten we over de problemen van o.a. werkloosheid in het dorpje en was het ook erg gezellig (en hilarisch toen ik naar de WC moest ;))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten